«Προκαλώ όλο τον κόσμο για την απόλυτη χαρά»
Η Ελένη Τσαλιγοπούλου σε αποκλειστική συνέντευξη στο #blog_of_the_town του Δήμου μας!
Συνέντευξη - Επιμέλεια κειμένου: Ιωάννα Δούρη
Προσηνής, ανοιχτή, γλυκύτατη και απόλυτα σαφής η Ελένη Τσαλιγοπούλου μάς ανοίγει την καρδιά της σε μια συνέντευξη που δίνει αποκλειστικά στον Δήμο Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης και στο #blog_of_the_town.
Αφορμή για τη συζήτησή μας στάθηκε η συναυλία της που θα λάβει χώρα το Σάββατο 8 Ιουλίου και ώρα 21:30 στο Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής, στο Ξυλόκαστρο. Πρόκειται για μια μουσική βραδιά που εντάσσεται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αριστοναύτες 2023, το οποίο επαναλαμβάνεται για δεύτερη χρονιά στον Δήμο μας. Με μεγάλο ενθουσιασμό επικοινωνήσαμε με την κ. Ε. Τσαλιγοπούλου, η οποία αμέσως δέχθηκε να απαντήσει σε όλες μας τις ερωτήσεις.
Και είπαμε πολλά. Για το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον. Ακόμη όμως κι αν οι χρόνοι εναλλάσσονταν στην πορεία της κουβέντας, υπήρχε μια σταθερά. Η αισιοδοξία και η σιγουριά της ότι «ένα ταλαντούχο άτομο ό,τι και να γίνει στη ζωή του, κάποια στιγμή θα τα καταφέρει. Θα βρει τον τρόπο και θα τα καταφέρει», όπως τονίζει.
Τι σημαίνει για την Ελένη Τσαλιγοπούλου η μουσική και πώς βιώνει την επιτυχία της από το 1988 μέχρι σήμερα; Ποια η άποψή της για τους νέους μουσικούς; Άραγε, τι θα έλεγε η ίδια στην παιδική Ελένη, αν μπορούσε να τη συναντήσει για μόνο δύο (2) λεπτά;
Αυτά και πολλά περισσότερα στη συζήτησή μας με την καταξιωμένη ερμηνεύτρια.
*** Πληροφορίες για εισιτήρια, βρείτε εδώ: https://www.facebook.com/events/1942241112835359
Με μεγάλη αδημονία ένα σημαντικό κοινό του Δήμου Ξυλοκάστρου -Ευρωστίνης αλλά και της ευρύτερης περιοχής περιμένει να σας δει και να σας ακούσει από κοντά. Πώς είναι η εμπειρία σας με τον κόσμο της επαρχίας στις περιοδείες που πραγματοποιείτε;
Τα καλοκαίρια κυρίως αυτό που κάνω με πάρα πολλή αγάπη και βεβαίως με επιτυχία είναι ακριβώς αυτό, οι περιοδείες. Εντωμεταξύ, είμαι παιδί της επαρχίας και καταλαβαίνετε ότι σηματοδοτεί για μένα ακόμη περισσότερη χαρά το να πραγματοποιώ περιοδείες στην επαρχία.
Όπως δηλαδή περίμενα κι εγώ να δω συναυλίες και παραστάσεις στη μικρή πόλη της Νάουσας, το ίδιο επιδιώκω να κάνω κι εγώ για τους άλλους. Το τραγούδι είναι ίσως και ο μοναδικός τρόπος για να ονειρευτείς, να ξεφύγεις λίγο από την πολύ σκληρή πραγματικότητα. Οπότε, ένας λόγος παραπάνω για να πραγματοποιώ περιοδείες!
Έχετε αναφέρει σε συνέντευξή σας «με τη μουσική η δική μου ζωή περνάει λίγο καλύτερα».
Εγώ εκφράζομαι μέσα από αυτήν, οπότε είναι κάτι που συμβαίνει έτσι κι αλλιώς. Κάνω περιοδείες από το 1988 και βλέπω τον κόσμο να έρχεται σε συναυλίες για να μπορέσει να φύγει καλύτερος από εκεί. Γιατί ο κόσμος αυτό θέλει. Θέλει να έρθει στη συναυλία και να εκτονωθεί, γιατί η μουσική είναι μια τέχνη τόσο σοβαρή και τόσο λαϊκή συγχρόνως. Μας παρομοιάζουν και με γιατρούς, να σκεφτείτε. Προχθές γνώρισα έναν καρδιολόγο και μου λέει «θα ήθελα να σας συστηθώ κ. Τσαλιγοπούλου, γιατί νομίζω ότι κάνουμε την ίδια δουλειά». Ήταν πολύ συγκινητικό.
Με προλάβατε γιατί η επόμενη ερώτησή μου ήταν αν σας έχει μείνει κάποιο σχόλιο αγνώστων για τη μουσική σας. Οπότε, να κρατήσω αυτό;
Βέβαια. Και το άλλο που βλέπω εγώ τώρα, έχοντας μια πορεία τόσων ετών είναι το πόσο καλό έχει κάνει το διαχρονικό τραγούδι μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι μέλος της παρέας του 1990 που διαμόρφωσε έναν mainstream ήχο και μια mainstream τάση. Το έντεχνο, όπως το λέμε, διαμορφώθηκε το ’90 και είναι ίσως η μοναδική underground κατάσταση. Γιατί κανείς δεν σκεφτόταν πώς θα μπει σε μεγάλα μαγαζιά μόνο, προκειμένου να βγάλει χρήματα. Όλοι προσπαθούσαμε να κάνουμε «βαριά τέχνη» και καταφέραμε να γίνουμε mainstream. Αυτό είναι ίσως η μοναδική τάση που αφορούσε την καλλιτεχνία, που τελικά έφτασε στο σημείο να γίνει mainstream. Και αυτή η τάση έφτασε και στο ραδιόφωνο. Γενικά όμως, η δεκαετία του 1990 που πήρε και λίγο από τη δεκαετία του 2000, ήταν πραγματικά μια σπουδαία πηγή για πάρα πολλούς ανθρώπους. Θα λέγαμε ότι διαμόρφωσε κι εξέλιξε το ελληνικό τραγούδι.
Με αφορμή αυτό που λέτε, ότι δηλαδή το 1990 οι καλλιτέχνες θέλατε να κάνετε το κάτι διαφορετικό σε σχέση με τη μουσική σας, φτάσατε ποτέ στο σημείο να νιώθετε αγωνία στην προσπάθειά σας να κάνετε το κάτι παραπάνω; Ή αφήνατε τα πράγματα να σας πηγαίνουν μέσα από την τέχνη σας και μέσα από έναν καλλιτεχνικό αυθορμητισμό;
Όχι, δεν ένιωσα κάποια αγωνία. Αυτό το βίωσαν καλά οι καλλιτέχνες που έγραφαν. Οι συνθέτες που έγραφαν το 1950, το 1960 και το 1970, όπως ο Τσιτσάνης, ο Καλδάρας, ο Μητσάκης, ο Ζαμπέτας, ο Χιώτης. Όλοι αυτοί έγραφαν με έναν μοναδικά απλό τρόπο. Ενώ εμείς στις δεκαετίες του 1990 και του 2000, είμαστε σαφέστατα πιο intellectual και πολύ πιο σύνθετοι. Αυτό συμβαίνει τόσο επειδή ακούμε περισσότερη μουσική από παντού, όσο κι επειδή δεν θέλαμε κάποιοι να μπούμε σε μια κατά κάποιον τρόπο «αγοραία κατάσταση» σε σχέση με το τραγούδι. Σε μια κατάσταση δηλαδή που αφορά μόνο στα μαγαζιά. Γιατί υπάρχει και μία τέτοια κατάσταση, που συναντάται μέχρι και σήμερα. Δηλαδή οι μεγάλες πίστες και οι τραγουδιστές που κινούνται σε αυτή την αγορά και μάλιστα, το κάνουν και πάρα πολύ καλά. Δεν έχω να πω τίποτα αρνητικό γι’ αυτό. Εγώ να φανταστείτε, όταν έκανα το 1992 hit με «των αγγέλων τα μπουζούκια», ντρεπόμουν.
Γιατί νιώθατε έτσι;
Γιατί ήθελα να μπορώ να κινούμαι σύμφωνα με τα δικά μου μέτρα και σταθμά, στους δικούς μου χώρους, να κάνω ό,τι θέλω, να πειραματίζομαι με ό,τι θέλω. Ξαφνικά έκανα επιτυχία και μετά έκανα πολύ μεγάλη επιτυχία, πιάνοντας όμως μια άλλη μορφή μουσικής, την πιο ηλεκτρική. Δηλαδή εκεί που περίμενε ο κόσμος ότι θα κάνω λαϊκά τραγούδια με τους λαϊκούς συνθέτες της τότε εποχής, εγώ κάνω μια ανάποδη στροφή και βγάζω το «πιάσε με», «τα παιδιά των δρόμων», τις «χίλιες σιωπές», το «να με προσέχεις» και το «δεν μας συγχωρώ».
Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η πιο μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι σημερινοί καλλιτέχνες που δραστηριοποιούνται στον χώρο της μουσικής; Πώς θα μπορούσε αυτή να επιλυθεί με πράξεις της πολιτείας;
Η πολιτεία δεν είχε ποτέ σχέση με όλο αυτό νομίζω. Δηλαδή το μόνο που έκανε η πολιτεία και είναι σοβαρό είναι τα μουσικά σχολεία. Γιατί αυτό που βλέπω τα τελευταία χρόνια είναι ότι μέσα από τα μουσικά σχολεία έχουν ξεπηδήσει αριστουργήματα μουσικής. Επίσης, τα τελευταία 5 χρόνια, βλέπω και οσμίζομαι πολύ καλά πια αυτή την νέα γενιά των λαϊκών μουσικών που γράφουν, τραγουδούν και παίζουν καταπληκτικά. Το ρεπερτόριο που ξέρουν οι σημερινοί τραγουδιστές που αγαπούν και τραγουδούν μουσικές της παράδοσης ή και λαϊκά τραγούδια δεν έχει καμία σχέση με αυτά που ξέραμε εμείς. Εμείς ξέραμε πολύ λιγότερα. Ενώ πλέον με το σύστημα της πληροφορίας να είναι τόσο ανοιχτό, αν ένα παιδί έχει ταλέντο, μπορεί να έχει πρόσβαση σε δεκαπλάσιες πληροφορίες σε σχέση με αυτές που είχαμε εμείς. Εγώ, για να σας δώσω να καταλάβετε, μαθαίνω τραγούδια από τους νεότερους και εκπλήσσομαι. Είναι συγκλονιστικοί παίκτες και αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι αρχίζουν να χρησιμοποιούν τις φόρμες του λαϊκού τραγουδιού για να γράψουν σύγχρονα τραγούδια.
Εσείς είχατε αποφασίσει από μικρή ότι θα ασχοληθείτε με τη μουσική ό,τι κι αν γίνει;
Ναι, αυτό το ήξερα από πάρα πολύ μικρή. Δηλαδή αυτός ήταν κι ο στόχος μου. Και ήταν δύσκολα, δεν ήταν εύκολα. Άφησα τη Νάουσα, πήγα σε άλλη πόλη, έφυγα από έναν γάμο. Κι από τη στιγμή που ήθελα, όλα τα προβλήματα, που δεν ήταν λίγα, τα ξεπέρασα. Γιατί αυτό που ήθελα ήταν να μπορώ να είμαι μέλος αυτής της οικογένειας του ελληνικού τραγουδιού. Να μπορώ να ψαχτώ, να μάθω, να ταξιδέψω, να τραγουδήσω, να γνωρίσω μουσικούς και μουσικές. Αυτό νομίζω είναι κάτι που δεν μπορεί να μου πάρει κανένας. Καλά, για τώρα δεν το συζητάω γιατί έτσι κι αλλιώς το έχω κάνει. Αλλά προσπαθώ να σκεφτώ τον νέο άνθρωπο. Εύχομαι δηλαδή όλοι οι ταλαντούχοι να καταφέρουν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα.
Στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Αριστοναύτες» τι ιδιαίτερο έχετε ετοιμάσει για εμάς;
Αυτό που θέλω και ο ουσιαστικός λόγος των συναυλιών είναι να μπορέσουμε να τραγουδήσουμε μέχρι να βραχνιάσουμε. Προκαλώ δηλαδή όλο τον κόσμο για την απόλυτη εκτόνωση και την απόλυτη χαρά. Θέλω να τραγουδήσουμε όλοι μαζί και να χορέψουμε. Εκτόνωση δίπλα στη θάλασσα, με καλοκαιράκι. Άλλωστε, το καλοκαίρι ποτέ δεν φτάνει.
*** Αγοράστε το εισιτήριό σας
👉ηλεκτρονικά - https://www.ticketservices.gr/.../eleni-tsaligopoulou.../
👉 στα φυσικά σημεία προπώλησης
- Βιβλιοχαρτοπωλείο Θ.Δ.Αδαλάκης, Π. Τσαλδάρη 41, Ξυλόκαστρο, Τηλέφωνο: 2743 028350
- ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ ΜΑΡΙΑ "ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ", Π. Τσαλδάρη 43, Ξυλόκαστρο, Τηλέφωνο: 2743 024828
- Τριτάκης Μάριος Δ., Τσαλδάρη Παναγή 34, Ξυλόκαστρο, Τηλέφωνο: 27430 22354
- ΦΕΙΔΑΚΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ, Δερβένι, Τηλέφωνο:27430 32842
- Βιβλιοπωλεία Οικονόμου Σικύωνος 26, Κιάτο, Τηλέφωνο: 27420 22423
- Βιβλιοπωλεία Οικονόμου Εθνικής Αντιστάσεως 3, Κόρινθος Τηλέφωνο: 27414 40100
- Βιβλιοπωλεία Νόημα, Ακράτας Αχαΐας, Τηλέφωνο: 2696039039
