Οικία Τσαλδάρη
Η γνωστή σε όλους «οικία Τσαλδάρη» είναι το αρχοντικό, στο οποίο έζησε και μεγάλωσε ο πρωθυπουργός Παναγής Τσαλδάρης.
Πρόκειται για ένα παλιό, λίθινο αρχοντικό, χτισμένο το 1832. Κεραμίδια, ξύλινα παράθυρα και η παραδοσιακή αυλόπορτα που έφεραν όλα τα πρώτα παραλιακά σπίτια είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που παραπέμπουν στην εποχή κατά την οποία οικοδομήθηκε το κτίσμα. Μέχρι στιγμής, δεν είναι δυνατή η επισκεψιμότητα εντός της οικίας Τσαλδάρη.
Στο εγγύς μέλλον σχεδιάζεται η φιλοξενία του λαογραφικού μουσείου Καμαρίου μέσα στην οικία Τσαλδάρη.
Η οικογένεια Τσαλδάρη
Στα Τρίκαλα της Κορινθίας τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας ζούσε ο Γεώργιος Τσαλδάρης. Γιοι του Γεωργίου Τσαλδάρη και της Ανθούλας Παπαδήμα ήταν ο Δημήτριος και ο Σταύρος.
Το 1832 κατέβηκαν στο παράλιο μέρος, κάτω από το βουνό της Παναγίας κι έκτισαν ένα μικρό λιθόκτιστο σπίτι. Στην περιοχή αυτή, εκτός από τον έρημο πύργο του Χαλίλ Αγά, μερικά σπιτοκάλυβα και ένα ερειπωμένο χάνι, δεν υπήρχε άλλο κτίσμα. Το παράδειγμά τους ακολούθησαν κι άλλοι Τρικαλίτες. Αυτοί ήταν οι πρώτοι οικιστές του Καμαρίου. Ο Παναγής Τσαλδάρης υπήρξε γιος του Επαμεινώνδα (ο οποίος ασχολήθηκε με την καλλιέργεια και το εμπόριο σταφίδας), ενώ ο παππούς του ονομαζόταν Δημήτρης.
Τα σχολικά χρόνια του Πρωθυπουργού
Ο Πρωθυπουργός Παναγής Τσαλδάρης γεννήθηκε στο Καμάρι το 1868 και πέθανε στην Αθήνα το 1936. Ως άνθρωπος και πολιτικός υπήρξε πράος, χαμηλών τόνων και πολύ συνεργάσιμος. Από παιδί ήταν εσωστρεφής και ήπιος.
Ονομάστηκε Παναγής (Παναγιώτης), γιατί η μητέρα του που της πέθαναν τέσσερα παιδιά, πήγε τον Παναγή, αβάπτιστο βρέφος ακόμα, στην Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, προσευχήθηκε μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και το βάφτισε Παναγιώτη.
Το 1873 παρακολούθησε τα πρώτα μαθήματα στο Καμάρι, στο «ιδιοσυντήρητο γραμματοσχολείο», κοντά στον δάσκαλο Αδαμάντιο Λαζανά. Τελειώνοντας το δημοτικό σχολείο του χωριού, γράφτηκε στο Σχολαρχείο του Ξυλοκάστρου και κάθε πρωί μαζί με τον αδερφικό του φίλο και μετέπειτα νομομαθή Γεώργιο Μπαλή, πήγαιναν πεζοπορώντας στο Ξυλόκαστρο και επέστρεφαν το απόγευμα. Στην πορεία των σπουδών του βραβεύτηκε με το "Ράλλειο βραβείο".Το Σεπτέμβριο του 1878 πήγε στην Κόρινθο στη θεία του Ελένη Παπαληγούρα και τελείωσε το Γυμνάσιο Κορίνθου.
Οι σπουδές του στη Νομική Σχολή και η γνωριμία με τον Γούναρη
Το 1883 εγγράφεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου. Με την βοήθεια των θείων του από την Αίγυπτο συνέχισε τις σπουδές του και το 1890 διορίζεται δικηγόρος στην Πάτρα. Συνέχεια εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο της Γοτίγγης. Εκεί γνωρίζεται με τον Δημήτρη Γούναρη. Συνέχισε τις σπουδές του στα Πανεπιστήμια Λειψίας, Βερολίνου και Παρισίων και το 1893 επέστρεψε πτυχιούχος στην Ελλάδα.
Μια λαμπρή πολιτική καριέρα ξεκινά…
Ο Σωτήριος Κροκιδάς γνωρίζοντας τα προτερήματα του Παναγή, τον παρότρυνε να ασχοληθεί με την πολιτική. Το 1910 εκλέγεται βουλευτής Αργολιδοκορινθίας, όπου στις 6 Σεπτεμβρίου του 1910 πραγματοποίησε την πρώτη κοινοβουλευτική του αγόρευση, που εντυπωσίασε. Μέχρι τον θάνατό του εκλέγεται βουλευτής της Αργολιδοκορινθίας και μετέπειτα, Κορινθίας. Συνέβαλε στην ανατροπή της δικτατορίας Παγκάλου.
Το 1915 ορίζεται Υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Γούναρη και το 1917 αρνούμενος να αναγνωρίσει την κυβέρνηση του Βενιζέλου, εξορίζεται στην Ύδρα και τη Σκόπελο. Στην εξορία γνωρίζεται με τον καθηγητή Πανεπιστημίου και συγγραφέα της επανάστασης του 1821, Σπυρίδωνα Λάμπρου. Παντρεύεται την κόρη του Σπυρίδωνα Λάμπρου, Λίνα, η οποία είναι και η πρώτη Ελληνίδα γυναίκα υπουργός στην κυβέρνηση Κ. Καραμανλή. Μετά τον τουφεκισμό του Δ. Γούναρη, αρχηγός τους Λαϊκού Κόμματος εκλέγεται ο Παναγής Τσαλδάρης. Το 1932 σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού με τους Γ. Κονδύλη, Ι. Μεταξά και Αλ. Χατζηκυριάκο. Παραιτήθηκε το 1936 προς αποφυγή αιματηρών συγκρούσεων, λόγω της υπάρχουσας πολιτικής οξύτητας.
Η σχέση του με τον Ελευθέριο Βενιζέλο
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπήρξε ο σκληρότερος αντίπαλος του Π. Τσαλδάρη στο ελληνικό κοινοβούλιο. Αναγνώριζε όμως τον έντιμο βίο και εκτιμούσε το πρόσωπό του. Όταν στις 6 Ιουνίου 1933 έγινε η δολοφονική απόπειρα εναντίον του Ελ. Βενιζέλου, ο αντίπαλος Π. Τσαλδάρης αποδοκίμασε την απόπειρα και με αγανάκτηση δήλωσε: "Πρόκειται περί βδελυράς απόπειρας, η οποία κινεί τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου."
Ο Π. Τσαλδάρης ως προσωπικότητα
Απέφευγε τις διχόνοιες, τα κομματικά μίση και υπήρξε σε όλη του τη ζωή απόστολος της πολιτικής ομαλότητας και της έντιμης συνεργασίας για το καλό του λαού. Κύριος στόχος του ήταν η ηθική ανύψωση του πολιτικού μας βίου. Η Κορινθία αλλά και ολόκληρη η Ελλάδα μιλούν με σεβασμό για την εξέχουσα αυτή μορφή που υπερασπιζόταν τη νομιμότητα και την ομαλότητα του κοινοβουλευτικού βίου.
Οι κοινότητες του τέως Δήμου Τρικάλων αλλά και φίλοι του Π. Τσαλδάρη είκοσι χρόνια μετά το θάνατό του (1956), έστησαν την προτομή του στο Καμάρι, δίπλα από το σπίτι του. Το Ξυλόκαστρο τίμησε τον Π. Τσαλδάρη δίνοντας τ' όνομά του στον κεντρικότερο δρόμο και στήνοντας την προτομή του στην πλατεία της πόλης.