Το φαράγγι του Αγίου Λουκά
Συμβουλές & αφηγήσεις ενός αθλητή canyoning
Συνέντευξη με τον Γιώργο Αμπάλοβ- φαρμακοποιό της περιοχής & γνώστη του αθλήματος canyoning / Συνέντευξη - Επιμέλεια κειμένου: Ιωάννα Δούρη
Ο Γιώργος είναι φαρμακοποιός, ασκώντας την επιστήμη του σε δικό του φαρμακείο, που βρίσκει κανείς στο χωριό «Λυκοποριά». Αν και δεν έχει μεγαλώσει στην περιοχή μας, θα λέγαμε πως ίσως γνωρίζει τις φυσικές ομορφιές της καλύτερα από πολλούς ντόπιους. Ως γνήσιος λάτρης της πεζοπορίας, των extreme sports και της φύσης γενικότερα, είναι ο άνθρωπος που συχνά… επιδίδεται σε διάφορες αθλητικές δραστηριότητες! Κάποιες από αυτές είναι η καταρρίχηση και το canyoning στο «αγαπημένο του φαράγγι του Αγίου Λουκά», όπως χαρακτηριστικά το αποκαλεί.
Σήμερα, ο Γιώργος μάς μιλά για τις ομορφιές του φαραγγιού. Σύμφωνα με τον ίδιο, πρόκειται για ένα μαγευτικό μέρος, που χρειάζεται όμως ιδιαίτερη προσοχή από πλευράς επισκέπτη. Ποιοι είναι οι κίνδυνοι και ποιες οι μαγευτικές «γωνιές» του; Ποιες είναι οι δραστηριότητες που μπορεί να πραγματοποιήσει κανείς σε αυτό;
Μια συνέντευξη, αφιερωμένη στο επιβλητικό φαράγγι του Αγίου Λουκά.
Γιώργο, μένεις στη Λυκοποριά τα τελευταία 12 χρόνια. Πώς ανακάλυψες το φαράγγι του Αγίου Λουκά; Περίγραψέ μας την πρώτη σου «επαφή» μαζί του.
Εγκαταστάθηκα στην όμορφη περιοχή μας ακριβώς πριν από 12 χρόνια, ξεκινώντας την επαγγελματική μου δραστηριότητα στον χώρο του Φαρμακείου . Στον ορειβατικό χώρο, το εν λόγω φαράγγι αποτελεί πρόκληση για κάθε ορειβάτη. Έτσι κι εγώ πριν από 12 χρόνια άδραξα την ευκαιρία μαζί με τους φίλους σχοινοσυντρόφους και γνώρισα από κοντά την άγρια ομορφιά του, διασχίζοντάς το.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου σημείο από το φαράγγι και γιατί;
Το αγαπημένο μου κομμάτι στο φαράγγι αποτελεί το σημείο όπου ο βράχος σχηματίζει μια μεγάλη φυσική πισίνα κάτω από έναν εντυπωσιακό καταρράκτη που έχει ύψος πάνω από 20 μέτρα.
Ποιες είναι οι αθλητικές (και μη) δραστηριότητες που μπορεί κανείς να πραγματοποιήσει στο σημείο;
Η αθλητική δραστηριότητα της κατάβασης του φαραγγιού ή αλλιώς canyoning αποτελεί αρκετά επικίνδυνη ορεινή δραστηριότητα κι έτσι αφορά μόνο τους ορειβάτες που έχουν προηγούμενη εμπειρία στο συγκεκριμένο άθλημα. Απαιτείται δηλαδή να έχουν εκπαιδευτεί και αποφοιτήσει από τις αντίστοιχες σχολές των Ορειβατικών Συλλόγων της χώρας, οι οποίες κατά καιρούς διεξάγουν τα αντίστοιχα μαθήματα.
Η μη αθλητική δραστηριότητα που θα μπορούσε να αναζωογονήσει σωματικά και ψυχικά κάποιον επισκέπτη ίσως είναι ένα ωραίο πικνίκ ή μια ήπια πεζοπορική διαδρομή που ενώνει το Ξωκλήσι του Αγίου Λουκά με το ξέφωτο του φαραγγιού και τις γνωστές πισίνες.
Μίλησέ μας για την επικινδυνότητα του φαραγγιού. Τι πρέπει να προσέχουν όσοι επιχειρούν τις καταρριχήσεις;
Το φαράγγι του Αγίου Λουκά προσφέρει εικόνες άπειρου κάλλους. Ωστόσο, δεν πρέπει να αγνοούμε τους κινδύνους του.
Όπως προανέφερα, η κατάβαση φαραγγιών είναι από τα πλέον επικίνδυνα και απαιτητικά αθλήματα και αφορά μόνο στους μυημένους. Η σύστασή μου είναι να μην επιχειρήσει κανείς να διασχίσει το φαράγγι χωρίς τη συνοδεία εμπείρου πιστοποιημένου οδηγού, ακόμη κι αν έχει μεγάλη εμπειρία στο συγκεκριμένο άθλημα.
Αν κάποιος δεν διαθέτει γνώσεις canyoning, ποιο σημείο του φαραγγιού προτείνεις να επισκεφθεί;
Αυτό που θα μπορούσε να κάνει ένας φυσιολάτρης – πεζοπόρος είναι, φτάνοντας στο χωριό του Ελληνικού, να ακολουθήσει τη διαδρομή που ξεκινά από το εκκλησάκι του Αγίου Λουκά, το οποίο βρίσκεται μέσα σε μία κατάφυτη τοποθεσία και από εκεί να φτάσει (μέσω του σημαδεμένου μονοπατιού) στο ξέφωτο του φαραγγιού.
Φθάνοντας, θα αντικρίσει τις φυσικές πισίνες που σχηματίζονται ανάμεσα σε κάθετους κι επιβλητικούς παράλληλα γεωλογικούς σχηματισμούς που υψώνονται πάνω από την κοίτη του Σκουπαίικου ποταμού. Επίσης, στο σημείο αυτό έρχεσαι αντιμέτωπος με την ποικιλία και εναλλαγή διαφορετικών οικοσυστημάτων. Την παραπάνω διαδρομή μπορεί να πραγματοποιήσει ο καθένας, αρκεί να έχει καλή φυσική κατάσταση και καλά παπούτσια που να μη γλιστράνε σε βράχο.
Ποια είναι η κατάλληλη εποχή για να έρθει κανείς;
Η επίσκεψη στο φαράγγι μπορεί να γίνει όλο τον χρόνο. Προσωπικά, προτιμώ να πηγαίνω από τα τέλη της Άνοιξης έως τις αρχές του Φθινοπώρου, αντικρίζοντας όλα τα χρώματα της παλέτας της Μητέρας Φύσης.
