Ο ναός της Αγίας Παρασκευής στη Ζάχολη είναι επίσης μια πολύ παλιά εκκλησία, της οποίας την ακριβή ημερομηνία δημιουργίας δεν γνωρίζουμε. Γνωρίζουμε όμως, ότι ανακαινίστηκε το 1833 καθότι η μικρή σε χωρητικότητα εκκλησία δεν μπορούσε να φιλοξενήσει πλέον τους πολυπληθείς πιστούς, οι οποίοι διέμεναν στη Ζάχολη.
Οι ενορίτες, λοιπόν, διαπλάτυναν γι’ αρχή τη μικρή και παλαιά εκκλησία κι εν συνεχεία, άρχισαν να την εξοπλίζουν με στασίδια, εικόνες κ.ά. Ωστόσο, η Αγία Τράπεζα παρέμενε κατά μέρος κι όχι στη μέση, όπως απαιτείται κι έτσι, ο Δήμαρχος Ζαχόλης με αίτημά του στη Βόρεια Διοίκηση Κορινθίας ζήτησε άδεια, ώστε να μεταφερθεί στο κέντρο. Η Ιερά Σύνοδος όμως δεν ενέκρινε τη μετάθεση της Αγίας Τράπεζας.
Εκκλησιαστικά «μνημεία» του ναού
Το 1962 το βορεινό κομμάτι της εκκλησίας κατακρημνίζεται εξαιτίας μεγάλου σεισμού που συντελείται στην περιοχή. Ως αποτέλεσμα, δημιουργούνται μεγάλα ρήγματα κι έτσι, έναν χρόνο αργότερα, ο ναός ανοικοδομείται εκ θεμελίων.
Ωστόσο, τα δύο σημεία του παλαιού ναού σώζονται ακόμη είναι:
- Το καμπαναριό – Πρόκειται για λίθινο δημιούργημα Ηπειρωτών μαστόρων. Δημιουργήθηκε το 1880 και αποτελεί πραγματικά ένα ζωντανό μνημείο.
- Το τέμπλο – Άλλο ένα κομμάτι της ιστορίας, που θυμίζει τον παλαιό ναό είναι το τέμπλο του. Κατασκευάστηκε το 1830 και χρυσώθηκε το 1843, ημερομηνίες που γίνονται γνωστές από την ενσωματωμένη στο σημείο επιγραφή.