Βασίλης Κελλάρης: «Θέλω το κέντρο αυτό να αποτελέσει πόλο έλξης»
Συνέντευξη με τον Βασίλη Κελλάρη, γυναικολόγου αναπαραγωγής, Αντιπροέδρου του μαιευτηρίου «ΜΗΤΕΡΑ» και συνιδρυτή του μη Κερδοσκοπικού Σωματείου Be-Live / Συνέντευξη - Επιμέλεια κειμένου: Ιωάννα Δούρη
Ήταν Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου όταν το παλιό δημοτικό σχολείο της κοινότητας Κάτω Λουτρού γέμισε με κόσμο, φώτα και χαρούμενες φωνές. Ντόπιοι και επισκέπτες παρευρέθηκαν στα εγκαίνια του νέου Πολιτιστικού Κέντρου Δια Βίου Μάθησης «Επαμεινώνδας Κελλάρης», μια πρωτοβουλία που έγινε με την υποστήριξη του Βασίλη Κελλάρη, του γυναικολόγου αναπαραγωγής, Αντιπροέδρου του μαιευτηρίου «ΜΗΤΕΡΑ» και συνιδρυτή του μη Κερδοσκοπικού Σωματείου Be-Live.
Τιμώντας τον παππού του, Επαμεινώνδα και τον πατέρα του, Δημήτρη που ήταν συντοπίτες μας, με καταγωγή από το Λουτρό Κορινθίας, ο ίδιος αποφάσισε να συνεισφέρει στη δημιουργία του Πνευματικού Κέντρου. Εκείνο το βράδυ μάθαμε πολλά. Ακούσαμε την ιστορία του Δημήτρη Κελλάρη, με αφηγήσεις που τον παρουσίασαν υπό το πρίσμα του συναδέλφου, του πατέρα, του φίλου και γιατρού. Είδαμε φωτογραφίες και γνωρίσαμε μέσα από περιγραφές για τον γλεντζέ γιατρό, τον εξαιρετικό επιστήμονα που καθένας από τους οικείους του είχε διαφορετικά πράγματα για να θαυμάσει και να εξιστορήσει.
Πώς ο συντοπίτης μας που έφυγε από την Ελλάδα για την Αμερική, χωρίς να γνωρίζει καν τη γλώσσα, κατάφερε να ξεχωρίσει; Ποιες θα είναι οι δράσεις και ο σκοπός του νέου Ιδρύματος «Δημήτρης Κελλάρης», του οποίου ως έδρα ορίστηκε αυτή του Λουτρού Κορινθίας;
Ο κ. Β. Κελλάρης, που πρόθυμα μας παραχώρησε τις παρακάτω απαντήσεις, μας δείχνει έμπρακτα ότι είναι ένας από εμάς. Ότι ο τόπος σου δεν είναι απαραίτητα αυτός στον οποίο μεγάλωσες, αλλά εκείνος στον οποίο επιλέγεις να επιστρέψεις ή να προσφέρεις, αυτός που σε έκανε να νιώσεις έντονα συναισθήματα, αυτός στον οποίο βρίσκεις φίλους παλιούς και φίλους παντοτινούς. Ο Β. Κελλάρης επέστρεψε στον τόπο του, στον τόπο μας, και μας τίμησε με την παρουσία και την προσφορά του. Τον ευχαριστούμε!
Το Πνευματικό Κέντρο Δια Βίου Μάθησης «Επαμεινώνδας Κελλάρης» εγκαινιάστηκε με την ευγενική και πολύτιμη χορηγία σας το Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου. Όπως επισημάνατε στην εκδήλωση και μάλιστα, αστειευτήκατε σε σχέση με αυτό, προτιμήσατε τη λέξη «Πνευματικό» για να περιγράψετε την ταυτότητα του κέντρου. Τι σημαίνει «πνεύμα» για εσάς και πώς θεωρείτε ότι αυτό μπορεί να συμβάλει στην περαιτέρω ανάπτυξη ενός μικρού τόπου, όπως είναι το Λουτρό;
Η εγκαινίαση του Πνευματικού Κέντρου στον χώρο του παλιού σχολείου του παππού μου ήταν όνειρο ζωής για μένα. Ναι, προτίμησα να το χαρακτηρίσω «Πνευματικό», θέλοντας να δώσω ακόμα μεγαλύτερη αξία στον σκοπό λειτουργίας του στην περιοχή. Για μένα, η λέξη «πνεύμα» αντικατοπτρίζει περισσότερες από μία έννοιες. Είναι η ευφυΐα ενός ανθρώπου αλλά και η κριτική του σκέψη, είναι το ήθος και η ψυχή του. Είναι στάση ζωής προς την ουσία, το πραγματικό νόημα. Αυτό είναι και το όραμά μου. Θέλω το κέντρο αυτό να αποτελέσει πόλο έλξης, όχι μόνο για τους κατοίκους του χωριού και της ευρύτερης περιοχής αλλά και πλήθους επισκεπτών. Παιδιά και νέους, αλλά και ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Να φιλοξενήσει εκθέσεις, ψυχαγωγικές, ενημερωτικές και επιμορφωτικές εκδηλώσεις συντελώντας στην πνευματική, ηθική και κοινωνική διάπλαση. Να δοθεί αξία στην με τόσο κόπο και αγάπη ανακαίνιση και αξιοποίηση αυτού του χώρου.
Φαίνεται ότι, αν και το Λουτρό αποτελεί καταγωγή και όχι τον τόπο όπου μεγαλώσατε, έχετε ιδιαίτερους δεσμούς με το χωριό. Υπάρχουν παιδικές μνήμες από το Κάτω Λουτρό; Εξηγήστε μας, αν θέλετε, τι αγαπούσατε περισσότερο στον τόπο ως παιδί κι αργότερα, ως έφηβος ή ενήλικας.
Είναι πολύ δυνατά τα συναισθήματα που νιώθω για αυτό το χωριό. Και είναι πράγματι περίεργο το πώς ένας άνθρωπος μπορεί να δεθεί τόσο με ένα μέρος, το οποίο δεν είναι ο τόπος στον οποίο μεγάλωσε. Οι μνήμες είναι λίγες, αλλά πολύ δυνατές. Είναι οι μικρές αποδράσεις που κάναμε με τον πατέρα μου όταν ήμουν παιδί και με καμάρι με «παρουσίαζε» στους φίλους του. Είναι η πρώτη φορά που επισκέφτηκα το χωριό μαζί με τη σύζυγό μου αλλά και αργότερα, μαζί με τα παιδιά μου. Είναι η ηρεμία που μου προσφέρει κάθε φορά που έρχομαι και η αποφόρτιση από τη δύσκολη καθημερινότητά μου.
Παρακολουθήσαμε με μεγάλο ενδιαφέρον τη δράση του Be-Live. Πώς είναι να βοηθά κανείς στο να δημιουργούνται νέες ζωές; Θέλετε να αναφερθείτε σε κάποια στιγμή με αυτούς τους νέους γονείς που κατάφεραν να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί, με τόσο κόπο;
Το μη κερδοσκοπικό Σωματείο Be-Live ιδρύθηκε το 2019, με σκοπό να βοηθήσει υπογόνιμα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες σε κάθε γωνιά της χώρας, με προτεραιότητα στις ακριτικές περιοχές, να αποκτήσουν παιδί. Όραμά μας αποτελεί ένα μέλλον με λιγότερα προβλήματα υπογονιμότητας και υπογεννητικότητας αλλά και η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού. Η λέξη συναρπαστικό είναι μικρή για να περιγράψει τα συναισθήματα που νιώθουμε για αυτό που προσφέρουμε. Όχι μόνο εγώ και ο συνιδρυτής της Be-Live και φίλος μου Χάρης Χηνιάδης, αλλά και όλα τα μέλη της ομάδας που εργάζονται με πολλή αγάπη, πίστη και αφοσίωση, με το ίδιο όραμα και με τους ίδιους στόχους. Στη σημερινή κοινωνία θέλουμε να δείξουμε την ανάγκη για ίσες ευκαιρίες στο όνειρο της απόκτησης ενός παιδιού. Αν και από την ίδρυση του Σωματείου έχουν γεννηθεί περισσότερα από 30 μωρά, όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την πρώτη μας επιτυχία. Το πρώτο μας ζευγάρι, το πρώτο θετικό τεστ κύησης και τη στιγμή που η Be-Live έδωσε το πρώτο της μωρό στην αγκαλιά των γονιών του, τον Μάρτιο του 2020, έναν χρόνο μετά την επίσημη ανακοίνωση για την ίδρυση της Be-Live. Το όνειρο πέτυχε, το προσωπικό μας στοίχημα κερδήθηκε! Και κάθε φορά η ίδια χαρά, η ίδια συγκίνηση.
Ανακοινώσατε προς το τέλος της εκδήλωσης τη δημιουργία ενός Ιδρύματος, που θα φέρει το όνομα του πατέρα σας και θα εδρεύει στο Κάτω Λουτρό, ενώ προσθέσατε ότι το «Δημήτρης Κελλάρης» θα δίνει προτεραιότητα στην αριστεία. Θέλετε να μας δώσετε περισσότερες πληροφορίες σε σχέση με τη δράση του Ιδρύματος;
Όπως ανέφερα, το Ίδρυμα θα είναι ανοιχτό για πολιτιστικές δράσεις που αφορούν στην τέχνη, την παράδοση, την ενημέρωση, την επιμόρφωση.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο πατέρας σας κυριαρχούσε σε πολλές από τις αναφορές των συναδέλφων, των φίλων του και τις δικές σας. Μάλιστα, αναφερθήκατε στο ότι ταξίδεψε μόνος του στην Αμερική και χωρίς να γνωρίζει καν αγγλικά, στην πορεία κατάφερε να ξεχωρίσει. Πώς ο «χαζός Έλληνας», όπως τον αποκαλούσαν στην αρχή, βίωσε την απόρριψη και την αμφισβήτηση στα πρώτα του βήματα; Τι σας έμαθε μέσα από τις περιγραφές του για την περίοδο εκείνη;
Στη σημερινή εποχή είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς αυτό που έκανε ο πατέρας μου. Ο Δημήτρης Κελλάρης, ξεκινώντας από αυτό εδώ το χωριό, τόλμησε να κάνει βήματα πολύ πέρα από αυτό που του όριζαν οι δυνατότητές του. Πήγε στην Αμερική, χωρίς τα αναγκαία οικονομικά εφόδια και χωρίς να μπορεί να υποστηρίξει την επικοινωνία του με τους ξένους. Πράγματι βίωσε την απόρριψη, αλλά ήθελε πολύ να πετύχει. Δούλεψε, προσπάθησε και κέρδισε την αποδοχή. Ενσωματώθηκε στην κοινωνία με αργά βήματα και απέδειξε με τον τρόπο του πόση ανάγκη είχε να εμπλουτίσει τις γνώσεις του και να υπηρετήσει την επιστήμη που τόσο πολύ αγαπούσε.
Για μένα αποτελεί πρότυπο ανθρώπου που δεν εγκαταλείπει ποτέ. Που δεν ονειρεύεται απλά, αλλά αγωνίζεται με ήθος, πίστη και δύναμη για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Που ξεκινώντας από το μηδέν χτίζει συνεχώς. Και πετυχαίνει. Και παίρνει αυτό για το οποίο παλεύει να αποκτήσει.
Έτσι ο πατέρας μου, ο Δημήτρης Κελλάρης, ξεκινώντας από αυτό εδώ το χωριό, έγινε ένας από τους σπουδαιότερους γιατρούς της εποχής του. Έγινε μέλος της ιδρυτικής ομάδας του μαιευτηρίου «ΜΗΤΕΡΑ», όπου με την πολυετή προσφορά του, κέρδισε τον σεβασμό και την εκτίμηση, όχι μόνο όλου του προσωπικού του μαιευτηρίου αλλά και όλων των ζευγαριών που βοήθησε να κατακτήσουν το όνειρο της απόκτησης παιδιού.
Είναι μεγάλη μου τιμή το γεγονός ότι παρευρέθηκαν στην εκδήλωση οι φίλοι και συνεργάτες του πατέρα μου και μοιράστηκαν με το κοινό ιστορίες και φωτογραφικό υλικό από τη ζωή τους δίπλα του.
Οι δράσεις σας αποδεικνύουν ότι επιδιώκετε την εξέλιξη ως επιστήμονας κι ως επαγγελματίας. Ποιες είναι οι τρεις βασικές αρχές με βάση τις οποίες επιλέγετε κάθε νέο σας βήμα;
Αφοσίωση, γιατί οφείλω να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης των ζευγαριών που βοηθάω στο όνειρο της απόκτησης παιδιού. Γιατί είμαι κοντά τους στα εύκολα και στα δύσκολα, με όπλο πάντα την απέραντη αγάπη για το επάγγελμα που ακολούθησα.
Αισιοδοξία, γιατί μου δίνει δύναμη να συνεχίζω και να μην απογοητεύομαι. Γιατί έμαθα πως στη ζωή δύσκολο δε σημαίνει ακατόρθωτο.
Επιμονή, γιατί έχοντας ως πρότυπο τον πατέρα μου κατάλαβα πως στις δυσκολίες πρέπει να βλέπω προκλήσεις. Γιατί ο πόνος και η κούραση στις δυσκολίες της ζωής δεν μπορεί να συγκριθεί με τη χαρά και την ικανοποίηση που νιώθουμε όταν πετυχαίνουμε τον στόχο μας.
