Πάνω από το Καμάρι, σε υψόμετρο 730 μέτρων υψώνεται ένα βουνό που είναι γνωστό στους ντόπιους ως «το βουνό της Παναγίας». Το όνομά του το δανείζεται από την Ιερά Μονή Παναγία της Κορυφής ή Κορφιώτισσα, που απέχει μόλις 9 χιλιόμετρα από την κοινότητα του Καμαρίου.
Μπορεί να μην γνωρίζουμε με σαφήνεια πότε ακριβώς ιδρύθηκε η Μονή, μιας και δεν έχουμε ακριβή στοιχεία που να αποδεικνύουν την ημερομηνία δημιουργίας της. Ωστόσο, σύμφωνα με την παράδοση, υπάρχει από τα προεπαναστατικά χρόνια. Η εκκλησία, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, υφίσταται από το 1767, ενώ το καμπαναριό της κατασκευάστηκε το 1888.
Η τοποθεσία στην οποία στεγάζεται το μοναστήρι έχει μια πανέμορφη θέα που αγναντεύει τον Κορινθιακό κόλπο. Ως εκ τούτου, πολλοί είναι οι επισκέπτες και οι πιστοί που ανεβαίνουν στο βουνό είτε για να προσκυνήσουν είτε στο πλαίσιο μιας απόδρασης από την καθημερινότητα.
Η αρχιτεκτονική του μοναστηριού και η εικόνα της Παναγίας
Η εκκλησία έχει ρυθμό Βασιλικής, με 14,40 μέτρα μάκρος, 6,59 μέτρα πλάτος και 3,70 μέτρα ύψος. Οι αγιογραφίες φιλοτεχνήθηκαν στις αρχές του 20ου αιώνα από τον ηγούμενο της Μονής, Ζαφείρη Ζαφειρόπουλο, ενώ το τέμπλο είναι ξυλόγλυπτο.
Η Μονή γιορτάζει κάθε χρόνο, στις 15 Αυγούστου.
Λίγη ιστορία για τη Μονή
Ποια ήταν η πορεία της Μονής όμως μέσα στα έτη και πώς αρχίζει να γίνεται σημείο αναφοράς για την περιοχή;
Όπως είπαμε, η ύπαρξη του μοναστηριού τοποθετείται στα προεπαναστατικά χρόνια. Ωστόσο, η απουσία νερού και η δύσκολη πρόσβαση στη Μονή έκανε τη διαβίωση των μοναχών εξαιρετικά δύσκολη. Έτσι, αποφάσισαν να κατέβουν σε ένα άλλο σημείο από εκείνο όπου αρχικά είχαν εγκατασταθεί, 300 μέτρα πιο κάτω, για την ακρίβεια. Στόχος ήταν οι καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, ένα έδαφος πρόσφορο και κατάλληλο για να εδραστεί το μοναστήρι. Έτσι κι έγινε, λοιπόν.
Σήμερα το μοναστήρι βρίσκεται και πάλι στην ορεινή του θέση. Ο ναός ανακαινίστηκε το 1911 και από τότε κατοικείται από μοναχές, οι οποίες φροντίζουν την εκκλησία που αποτελεί πόλο έλξης πιστών και επισκεπτών.
