Σαν σήμερα πριν από 73 χρόνια γεννήθηκε η UNICEF (11 Δεκεμβρίου 1946) για να βοηθήσει τα παιδιά της κατεστραμμένης από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Ευρώπης. Από το 1949 και έως το τέλος της δεκαετίας του ’60, αλλά και σε έκτακτες ανάγκες, η UNICEF βοήθησε και στήριξε τα παιδιά στην Ελλάδα, προσφέροντάς τους φάρμακα, εκπαιδευτικό υλικό, παστεριωμένο γάλα, συσσίτια κ.α. Σήμερα, με τα παιδιά στην Ελλάδα της κρίσης, η UNICEF εξακολουθεί να στηρίζει και να προστατεύει τα δικαιώματα των παιδιών στη χώρα μας.
Στις 11 Δεκεμβρίου τα παιδιά όλου του κόσμου, ανεξαρτήτου χρώματος, φύλου, Θρησκείας, εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, γλώσσας, φυλής, γιορτάζουν. Τα παιδιά όμως, θα έπρεπε να γιορτάζουν κάθε μέρα. Γιατί τα παιδιά όπως και οι ενήλικες έχουν δικαιώματα. Δικαιώματα που κάποιοι που θεωρούνται “έξυπνοι” καταπατούν με τους πιο βάναυσους τρόπους, όπως: την ψυχαναγκαστική παιδική εργασία, την παιδική πορνεία, την παιδική βία – που πολλές φορές βιώνουν παιδιά και μέσα στην κούνια τους- ,την έλλειψη εκπαίδευσης, την έλλειψη βασικών καθημερινών αναγκών(νερό, φαγητό, ένδυση), την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης…
Η Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού αναφέρει:
* Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.
* Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.
* Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.
* Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης.
* Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.
* Δικαιούμαι να μάθω τί είναι καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.
* Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.
* Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.
* Δικαιούμαι να ζήσω σε μια κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.
* Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. Έναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά. Ας γίνει αυτή η 11 Δεκεμβρίου μέρα έναρξης μιας μάχης που όλοι μπορούμε να δώσουμε και να κερδίσουμε! Γιατί όλοι θέλουμε να κοιτάμε στα μάτια τα παιδιά και να καθρεπτίζεται μέσα τους η ψυχή μας. Η ψυχή που θα έχουμε προσφέρει για να μπορούν όλα τα παιδικά μάτια να χαμογελούν!
