Λίγο πιο πάνω από το Δερβένι και σε υψόμετρο 700 μέτρων, θα βρεις την Εβροστίνα ή αλλιώς, όπως την ξέρουν οι περισσότεροι, τη Ζάχολη. Ένας τόπος καταπράσινος, σχεδόν βγαλμένος από παραμύθι, με ναούς ιστορικούς, γωνιές instagramικές, μεγάλη επισκεψιμότητα και μοναδικό φαγητό είναι μόνο μερικά από όσα η Εβροστίνα έχει να επιδείξει.
Έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα πιο όμορφα φυσικά τοπία της Ελλάδας και προτείνεται για κάθε γούστο, κάθε ηλικία και κάθε εποχή του χρόνου.
Πάμε να δούμε τις επιλογές που έχεις ως επισκέπτης, αναλυτικότερα;
Εβροστίνα/ Ζάχολη – Πώς πήρε το όνομά της;
Όπως για πολλά ακόμη μέρη του τόπου μας, έτσι κι εδώ, δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα βέβαιοι για την προέλευση του ονόματος της Ζάχολης. Έχουμε όμως κάποιες εκδοχές κατά νου.
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, ο πρώτος οικιστής της ήταν ο Ζάχος, τσοπάνος στο επάγγελμα. Αυτός εγκαταστάθηκε στο χωριό μετά την άλωση της Πόλης, περίπου το 1540, ημερομηνία που συμπίπτει με την ονομασία «Ζάχολη», η οποία συναντάται για πρώτη φορά στα αρχεία της ιστορικής μονής του Προφήτη Ηλία.
Υπάρχει όμως και μια δεύτερη εκδοχή σε σχέση με την ονομασία του τόπου, η οποία ξεκινά πολλούς αιώνες πριν και που μάλλον είναι η επικρατέστερη. Αυτή θέλει τη Ζάχολη να σχετίζεται με την ομηρική λέξη «διάχολη» που σημαίνει «στενωπή διάβασις μέσω πρασίνου».
Η Ζάχολη στην αρχαία Ελλάδα – Ο ναός της Αρτέμιδος και οι αναφορές του Παυσανία
Είναι γνωστό ότι παλαιότερα, τόσο στον ελλαδικό χώρο όσο και αλλού, όπου η πειρατεία ήταν ένα μεγάλο «βάσανο» για τις παραθαλάσσιες περιοχές, οι άνθρωποι προτιμούσαν να κατοικούν σε υψώματα, πλαγιές και άλλα μέρη ώστε να είναι δύσκολη η πρόσβαση των ληστών.
Από τη θέση στην οποία βρίσκεται, λοιπόν, η Ζάχολη παρείχε πάντοτε μια φυσική προστασία στους κατοίκους της. Πιο συγκεκριμένα, η τοποθεσία μοιάζει με πέταλο, ενώ παράλληλα διαθέτει μοναδική θέα στον Κορινθιακό κόλπο και άρα, έδινε ορατότητα στους κατοίκους για πειρατές που μπορεί να πλησίαζαν.
Παράλληλα όμως, η περιοχή διακρίνεται για την πλούσια βλάστηση, την πανίδα της και τα άφθονα νερά της. Ο ιστοριογράφος Παυσανίας, κάνει σαφή αναφορά στο χωριό, λέγοντας ότι εκεί υπήρχαν αγριογούρουνα, ελάφια και άλλα ζώα που προσφέρονταν για κυνήγι. Μάλιστα, στον τόπο υπήρχε ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος, της θεάς του κυνηγιού, όπου θυσίαζαν τα θηράματά τους οι πιστοί.
Το χωριό στην εποχή της Τουρκοκρατίας
Η Ζάχολη έχει μεγάλη προσφορά στον αγώνα του έθνους κατά την επανάσταση του 1821. Μάλιστα, ανέδειξε δύο σπουδαίους οπλαρχηγούς, τον Παναγιωτάκη Γεραρή, το σπίτι του οποίου στέκει ακόμη στο χωριό (αλλά δεν είναι επισκέψιμο) και τον Χρήστο Ζίνη ή «Ζαχολίτη».
Σημαντικά κέντρα αναφοράς της επανάστασης είναι οι ναοί και τα ξωκκλήσια του χωριού, για τα οποία θα γίνει ξεχωριστή μνεία παρακάτω. Πάντως, ας πούμε εδώ ότι στον Άγιο Γεώργιο της Ζάχολης πραγματοποιήθηκε δύο φορές πολεμικό συμβούλιο υπό την προεδρία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Εβροστίνα ή αλλιώς, μια πυκνοκατοικημένη πόλη με οικονομική ευρωστία
Η Ζάχολη υπήρξε η πρωτεύουσα του τέως Δήμου Ευρωστίνης και σημαντικό κέντρο της δυτικής Κορινθίας. Στην περίοδο βασιλείας του Όθωνα μάλιστα, το μέρος διέθετε τεράστια ανάπτυξη (αρκεί να πούμε ότι οι μόνιμοι κάτοικοι έφθαναν τους 4.000 – 5.000). Μιλάμε δηλαδή για μια κανονική πόλη, η οποία είχε Ειρηνοδικείο, Σχολαρχείο, Δημοτικό Σχολείο, Βιοτεχνικά εργαστήρια, ακμάζοντα καταστήματα και πολλούς μυλωνάδες!
Οι κάτοικοι καλλιεργούσαν μεταξοσκώληκες, φασόλια, σιτάρι, μούρα, κεράσια, λωτούς, μήλα, δαμάσκηνα, αχλάδια κ.ά.
Θρησκευτικά ορόσημα που κόβουν την ανάσα
Η Ζάχολη διαθέτει σημαντικά αξιοθέατα θρησκευτικής σημασίας. Πέρα από την αξία τους για όσα αντιπροσωπεύουν όμως, πρόκειται για ναούς εξαιρετικής ομορφιάς, για εκκλησίες που κόβουν την ανάσα. Ας δούμε με τη σειρά κάποιες από αυτές:
- Εκκλησία Αγίου Γεωργίου: Πρόκειται για ναό βυζαντινού ρυθμού που συμβολίζει το πείσμα των Ελλήνων να υπερασπιστούν τα ιδανικά τους και να υψώσουν ανάστημα ακόμα και στους πιο δύσκολους καιρούς. Χτίστηκε το 1811, σε μόλις 39 ημέρες από τους ίδιους τους κατοίκους του χωριού και αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό θαύμα. Διαθέτει 17 τρούλους και είναι τρισυπόστατος. Οι Έλληνες είχαν ζητήσει από τον Κιαμήλ Μπέη να χτίσουν μια εκκλησία που να εξυπηρετεί τις θρησκευτικές τους ανάγκες και ο άρχοντας αυτός τούς έδωσε χρονικό περιθώριο μόνο 40 ημερών. Αν το ξεπερνούσαν, η εκκλησία θα γινόταν τζαμί. Μάθε περισσότερα εδώ.
- Παναγία Καταφυγιώτισσα: Οι νέες γενιές δεν έχουν βιώσει πόλεμο στην Ελλάδα. Κι ευτυχώς. Όμως, σκεφτείτε την εποχή της Τουρκοκρατίας πώς πρέπει να ζούσαν οι άνθρωποι, κυνηγημένοι από τους κατακτητές, μέσα σε σπηλιές για να επιβιώσουν. Ένα παράδειγμα αυτού του ψυχολογικού και πρακτικού εγκλεισμού είναι και η Παναγία των Καταφυγίων, το μοναστήρι που είναι λαξευμένο σε έναν πελώριο βράχο, ύψους 30 μέτρων και χρησίμευσε ως καταφύγιο για τους πιστούς και τους κλέφτες στην εποχή των μεγάλων κατατρεγμών. Σήμερα, με πρωτοβουλία του Χρ. Διαμαντίδη, ο ναός διαθέτει επιπλέον μια πανέμορφη αυλή, στην οποία βρίσκουμε μικρές «φάτνες» με εικόνες και ολόσωμες μορφές αγίων. Διάβασε περισσότερα εδώ.
Το Ρέμα των Μύλων – Ένα νεραϊδένιο τοπίο, βγαλμένο από όνειρο
Πρόκειται ίσως για το πιο διάσημο σημείο του χωριού. Δικαίως, θα έλεγε κανείς. Το σημείο έχει πάρει το όνομά του από την παρουσία πολλών μύλων στο σημείο, κάτι που δικαιολογείται από την αφθονία του νερού.
Μικροί καταρράκτες, δρομάκια που οδηγούν σε διάφορα σημεία του χωριού, δρύινα γεφύρια και σηματοδοτημένα μονοπάτια είναι μόνο μερικά από όσα θα βρεις στο παραμυθένιο μέρος. Η μεγάλη attraction είναι οι χήνες, τις οποίες θα βρεις στο σπιτάκι τους και στη λίμνη να απολαμβάνουν το πράσινο, το νερό και τα ψωμάκια που τους ταΐζουν οι επισκέπτες.
Το Ρέμα των Μύλων δεν αδειάζει ποτέ. Χειμώνα και καλοκαίρι αποτελεί σημείο προορισμού όσων επιθυμούν να επισκεφθούν ένα μοναδικό τοπίο και να ξαποστάσουν στα όμορφα παγκάκια.
Η Ζάχολη / Εβροστίνα σήμερα – Μια ματιά στο χωριό
Η Ζάχολη αγαπιέται και αγαπά. Γιατί προσφέρει άψογη εξυπηρέτηση στον τομέα της καφεστίασης και της φιλοξενίας. Διαθέτει ξενώνα και καταστήματα με μαγειρευτό φαγητό και ψητές λιχουδιές. Όλα αυτά, θα τα βρεις σε απόσταση αναπνοής το ένα από το άλλο, σε έναν δρόμο που σε καλεί να σβήσεις την πείνα και τη δίψα σου, μέσα σε ένα ημιορεινό σκηνικό, μαγευτικής ομορφιάς. Φυσικά, δεν μπορείς να παραβλέψεις και τις γλυκές, παραδοσιακές λιχουδιές που θα σε κάνουν να γλείφεις τα δάχτυλά σου!
Για το τέλος, αφήνουμε τα περιβόλια που γεμίζουν με παπαρούνες την άνοιξη και συνθέτουν ένα φυσικό, πολύχρωμο σκηνικό, αλλά και τις ιδιαίτερες γωνιές, όπως είναι η σκάλα στην πίσω πλευρά της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, τα μπλε εκκλησάκια της Παναγίας των Καταφυγίων, τα δέντρα που γεμίζουν καρπούς σε διαφορετικές περιόδους του έτους και πολλά, πολλά ακόμη.
Στην Εβροστίνα οι νεράιδες περιμένουν να σε γνωρίσουν και οι γευστικοί σου κάλυκες να γεμίσουν με νέες εμπειρίες. Ανακάλυψέ τα όλα στη Ζάχολη!
